De dagen worden langer, de temperatuur stijgt en het voorjaar hangt weer in de lucht! Tijd voor de april editie van H3C Heads. Dit keer zetten we Max Mollinger wat extra in het zonnetje. Als je geregeld in het Haags Hiphop Centrum komt, zal je hem vast wel eens hebben zien lopen. Maar wie is het nou eigenlijk?
H3C: Hoi Max! Zou je jezelf even willen voorstellen in het kort?
MM: Mijn naam is Max Mollinger en ik ben de zakelijk leider van Stichting Aight. Onder deze stichting vallen het Haags Hiphop Centrum, The Hague Street Art en de Blockjam wijkfestivals. Ik ben 60-er en heb drie zoons: Ringo, Sonny Boy en Jazz Mo. In mijn vrije tijd houd ik me graag bezig met muziek en luisteren en teken en lees ik graag.
H3C: Wat is je binding met het Haags Hiphop Centrum en wat is jouw rol daarin?
MM: Ik ben een creatieveling! Ik heb op de kunstacademie gezeten en ben mijn hele leven al werkzaam in de muziekbusiness. Al deze elementen komen samen in het Haags Hiphop Centrum. Ik ben het aanspreekpunt en verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van de organisatie en onderhoud de contacten met de gemeente, culturele organisaties en met het bestuur van de stichting. Verder ben ik vooral bezig met acquisitie -het binnenhalen van opdrachten.
H3C: We hebben vernomen dat je zelf een rijke achtergrond hebt in de muziekwereld? Kan je ons vertellen hoe dat zit?
MM: Op de kunstacademie heb ik les gehad in audiovisuele vormgeving en heb stage gelopen bij de VPRO radio en bij de Haagse Stichting Werkgroep Video “Meatball” die toen al maatschappelijk betrokken wijkprogramma’s in Den Haag heeft gemaakt. Hier heb ik me voornamelijk bezig gehouden met de geluidsopnames en mixage van deze programma’s. Tegelijkertijd zat ik met mijn maatje Peter Calicher in de groep PAN waaruit in 1976, Gruppo Sportivo ontstaan is. Deze groep werd in korte tijd zeer populair en dat leverde gouden en platina platen op. We hebben tours gedaan in Engeland, Scandinavië, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Italië, Frankrijk en Spanje. Tussendoor en daarna, hebben Peter en ik de geluidsnabewerking en mixage gedaan van vele documentaires. Eén daarvan was het docudrama “New York-Batavia” dat in 1988 een Gouden Kalf voor beste documentaire in de wacht sleepte. Daarna ben ik via een muziekuitgeverij bij een platenmaatschappij terecht gekomen waar ik als A&R manager heb gewerkt met o.a. Mala Vita, L4, Laura Fygi, Ellen ten Damme en Roel van Velzen. Ik maakte ook diverse compilaties van Pop tot Jazz en daardoor heb later i.s.m. het North Sea Jazz Festival, diverse jazz compilaties gemaakt op CD en DVD.
H3C: Als je denkt aan het Haags Hiphop Centrum, wat zijn dan de dingen die je te binnen schieten?
MM: Als ik aan het Haags Hiphop Centrum denk dan schieten mij diverse kernwaarden te binnen zoals: gastvrij, respect, samenwerken, elkaar helpen, voor elkaar opkomen en vooral veel vreugde. H3C is een warm nest waar afkomst, religie of maatschappelijke status geen enkele rol speelt.
H3C: We zitten momenteel in een vervelende tijd i.v.m. het Coronavirus. Op wat voor manier is daar naar gehandeld vanuit het Haags Hiphop Centrum en wat voor beslissingen heb je daarin genomen?
MM: Toen de eerste maatregelen door de regering werden aangekondigd, hebben we deze onmiddellijk opgevolgd: elkaar geen hand of boks meer geven, houdt afstand, was je handen regelmatig en droog die af met papier. Al heel snel hebben we op 13 maart al besloten de lessen in H3C tot nader order te stoppen en te verplaatsen. We vonden het belangrijk om de ouders en de leerlingen, al vóór het weekend, op de hoogte brengen. In datzelfde weekend heeft het kabinet besloten dat de scholen ook zouden sluiten. Verder ben ik enorm trots op ons team dat allerlei online oefeningen en muzieksessies heeft bedacht waardoor we laten zien dat creativiteit de kurk is waarop we drijven.
H3C: Wat zijn je ambities op het gebied van het Haags Hiphop Centrum en zijn er nog ambities op het persoonlijke vlak die je wilt temmen?
MM: De ambities zijn enorm. Aight is niet meer weg te denken uit het culturele veld en we zijn constant op zoek naar verdieping, verbreding en verbinding. We gaan steeds vaker de stadgrens over en we hebben zelfs al een aantal Europese partners. We willen een eigen muziekplatform (muziekuitgeverij, boekingen, promotie) opzetten, The Hague Street Art wil een kenniscentrum zijn waar je van alles over Street Art te weten kunt komen maar waar ook workshops en lessen te volgen zijn. Voor breakdance ligt de lat al erg hoog en onze Heavy Hitters doen al mee aan buitenlandse competities en waarschijnlijk wordt Breakdance onderdeel van de Olympische jeugdspelen. Verder hebben de Heavy Hitters i.s.m. Korzo een eerste theatervoorstelling gegeven en ook dat krijgt een vervolg. Ikzelf ben inmiddels pensioengerechtigd en heb geen persoonlijke ambities behalve dat ik vurig hoop dat de samenleving goed uit deze crisis komt en dat dit geen al te grote impact heeft op onze activiteiten.
H3C: Op wat van de dingen die je bereikt hebt, ben je het meest trots en waarom?
MM: Ik ben blij dat ik altijd heb kunnen doen waar mijn hart lag en daar ontzettend veel van geleerd heb. Trots ben ik op het feit dat ik onderdeel mag zijn van deze geweldige organisatie.
H3C: Wil je nog iemand de groetjes doen of bedanken?
MM: Ik wil het complete team bedanken voor hun inzet, motivatie en doorzettingsvermogen waarmee zij talent bij deelnemers naar boven halen.
Dank gaat uit naar alles en iedereen die helpen om dit virus te bestrijden.
H3C: Hoi Max! Zou je jezelf even willen voorstellen in het kort?
MM: Mijn naam is Max Mollinger en ik ben de zakelijk leider van Stichting Aight. Onder deze stichting vallen het Haags Hiphop Centrum, The Hague Street Art en de Blockjam wijkfestivals. Ik ben 60-er en heb drie zoons: Ringo, Sonny Boy en Jazz Mo. In mijn vrije tijd houd ik me graag bezig met muziek en luisteren en teken en lees ik graag.
H3C: Wat is je binding met het Haags Hiphop Centrum en wat is jouw rol daarin?
MM: Ik ben een creatieveling! Ik heb op de kunstacademie gezeten en ben mijn hele leven al werkzaam in de muziekbusiness. Al deze elementen komen samen in het Haags Hiphop Centrum. Ik ben het aanspreekpunt en verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van de organisatie en onderhoud de contacten met de gemeente, culturele organisaties en met het bestuur van de stichting. Verder ben ik vooral bezig met acquisitie -het binnenhalen van opdrachten.
H3C: We hebben vernomen dat je zelf een rijke achtergrond hebt in de muziekwereld? Kan je ons vertellen hoe dat zit?
MM: Op de kunstacademie heb ik les gehad in audiovisuele vormgeving en heb stage gelopen bij de VPRO radio en bij de Haagse Stichting Werkgroep Video “Meatball” die toen al maatschappelijk betrokken wijkprogramma’s in Den Haag heeft gemaakt. Hier heb ik me voornamelijk bezig gehouden met de geluidsopnames en mixage van deze programma’s. Tegelijkertijd zat ik met mijn maatje Peter Calicher in de groep PAN waaruit in 1976, Gruppo Sportivo ontstaan is. Deze groep werd in korte tijd zeer populair en dat leverde gouden en platina platen op. We hebben tours gedaan in Engeland, Scandinavië, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Italië, Frankrijk en Spanje. Tussendoor en daarna, hebben Peter en ik de geluidsnabewerking en mixage gedaan van vele documentaires. Eén daarvan was het docudrama “New York-Batavia” dat in 1988 een Gouden Kalf voor beste documentaire in de wacht sleepte. Daarna ben ik via een muziekuitgeverij bij een platenmaatschappij terecht gekomen waar ik als A&R manager heb gewerkt met o.a. Mala Vita, L4, Laura Fygi, Ellen ten Damme en Roel van Velzen. Ik maakte ook diverse compilaties van Pop tot Jazz en daardoor heb later i.s.m. het North Sea Jazz Festival, diverse jazz compilaties gemaakt op CD en DVD.
H3C: Als je denkt aan het Haags Hiphop Centrum, wat zijn dan de dingen die je te binnen schieten?
MM: Als ik aan het Haags Hiphop Centrum denk dan schieten mij diverse kernwaarden te binnen zoals: gastvrij, respect, samenwerken, elkaar helpen, voor elkaar opkomen en vooral veel vreugde. H3C is een warm nest waar afkomst, religie of maatschappelijke status geen enkele rol speelt.
H3C: We zitten momenteel in een vervelende tijd i.v.m. het Coronavirus. Op wat voor manier is daar naar gehandeld vanuit het Haags Hiphop Centrum en wat voor beslissingen heb je daarin genomen?
MM: Toen de eerste maatregelen door de regering werden aangekondigd, hebben we deze onmiddellijk opgevolgd: elkaar geen hand of boks meer geven, houdt afstand, was je handen regelmatig en droog die af met papier. Al heel snel hebben we op 13 maart al besloten de lessen in H3C tot nader order te stoppen en te verplaatsen. We vonden het belangrijk om de ouders en de leerlingen, al vóór het weekend, op de hoogte brengen. In datzelfde weekend heeft het kabinet besloten dat de scholen ook zouden sluiten. Verder ben ik enorm trots op ons team dat allerlei online oefeningen en muzieksessies heeft bedacht waardoor we laten zien dat creativiteit de kurk is waarop we drijven.
H3C: Wat zijn je ambities op het gebied van het Haags Hiphop Centrum en zijn er nog ambities op het persoonlijke vlak die je wilt temmen?
MM: De ambities zijn enorm. Aight is niet meer weg te denken uit het culturele veld en we zijn constant op zoek naar verdieping, verbreding en verbinding. We gaan steeds vaker de stadgrens over en we hebben zelfs al een aantal Europese partners. We willen een eigen muziekplatform (muziekuitgeverij, boekingen, promotie) opzetten, The Hague Street Art wil een kenniscentrum zijn waar je van alles over Street Art te weten kunt komen maar waar ook workshops en lessen te volgen zijn. Voor breakdance ligt de lat al erg hoog en onze Heavy Hitters doen al mee aan buitenlandse competities en waarschijnlijk wordt Breakdance onderdeel van de Olympische jeugdspelen. Verder hebben de Heavy Hitters i.s.m. Korzo een eerste theatervoorstelling gegeven en ook dat krijgt een vervolg. Ikzelf ben inmiddels pensioengerechtigd en heb geen persoonlijke ambities behalve dat ik vurig hoop dat de samenleving goed uit deze crisis komt en dat dit geen al te grote impact heeft op onze activiteiten.
H3C: Op wat van de dingen die je bereikt hebt, ben je het meest trots en waarom?
MM: Ik ben blij dat ik altijd heb kunnen doen waar mijn hart lag en daar ontzettend veel van geleerd heb. Trots ben ik op het feit dat ik onderdeel mag zijn van deze geweldige organisatie.
H3C: Wil je nog iemand de groetjes doen of bedanken?
MM: Ik wil het complete team bedanken voor hun inzet, motivatie en doorzettingsvermogen waarmee zij talent bij deelnemers naar boven halen.
Dank gaat uit naar alles en iedereen die helpen om dit virus te bestrijden.